Αγιάντα

(Ajanta).Τοποθεσία της κεντρικής Ινδίας, στο κράτος Μαχαράστρα, όπου βρίσκονται 27 σπήλαια που λάξευσαν άνθρωποι μέσα στους βράχους, σε μια εποχή που εκτείνεται από τον 2o αι. έως τον 8o αι. μ.Χ. Τα σπήλαια αυτά φιλοξενούσαν βουδιστικά μοναστήρια και ναούς και αποτελούν πραγματικά αρχιτεκτονικά συγκροτήματα λαξευμένα στους βράχους, με μεγάλες προσόψεις και ευρύχωρες αίθουσες, που η οροφή τους στηρίζεται σε κίονες. Στο εσωτερικό οι τοίχοι είναι διακοσμημένοι κατά μεγάλο μέρος με νωπογραφίες και γλυπτά. Οι νωπογραφίες, που φιλοτεχνήθηκαν στην εποχή των Γκούπτα, αποτελούν τον σημαντικότερο και καλύτερα διατηρημένο ζωγραφικό κύκλο σε ολόκληρη την Ινδία. Τα θέματά τους είναι εμπνευσμένα από τις αφηγήσεις γύρω από τις αποκαλούμενες προηγούμενες ζωές του Βούδα και είναι γεμάτες από τις μορφές των μεγάλων Βοδισάτβα, με τη βαθιά ανθρώπινη έκφραση και την κομψότατη εμφάνιση. Νωπογραφία του 17ου σπηλαίου της Αγιάντα, που απεικονίζει τον Ίνδρα, θεό της καταιγίδας και του πολέμου, με μορφή γυναίκας.